استفاده از سطوح فیبوناچی برای تعیین حد ضرر

برای کسب سود بالا، لازم است بدانیم که قدرت تشخیص نقاط برای انجام معاملات پر سود را داشته باشیم و در کنار آن، توانایی تشخیص حد ضرر را نیز داشته باشیم. نمی‌توان تنها با تکیه بر سطوح فیبوناچی و بدون این که از نقطه‌ی خروج مطلع باشیم، وارد معامله شویم. در این قسمت به بررسی روش استفاده از سطوح فیبوناچی برای تعیین حد ضرر می‌پردازیم. موارد زیر از جمله روش‌های ساده و کاربردی برای انجام این کار به شمار می‌روند.

روش اول

تعیین حد ضرر بعد از سطح فیبو بعدی
برای تحلیل این روش از یک مثال استفاده می‌کنیم؛ اگر برنامه‌ریزی کردید که در سطح فیبو 38.2% وارد معامله شوید، لازم است حد ضرر معامله را بعد از این سطح و در سطح 50% قرار دهید. در صورتی که فکر می‌کنید قیمت در این سطح باقی می‌ماند، می‌توانید حد ضرر را پیش از سطح 61.8% قرار داده و همین روش را در پیش گیرید. برای فهم بهتر این مسئله، به نمودار 4 ساعته EUR / USD که در ادامه آمده توجه کنید.

نمودار 4 ساعته EUR / USD

در صورتی که در سطح 50% فروشی انجام داده باشید، می‌توانید حد ضرر را پس از سطح فیبو 61.8% قرار دهید.
در واقع ایده‌ی اصلی در این روش این است که به سطح 50% که همان نقطه مقاومت است، به عنوان سطح نگه دارنده‌ی قیمت نگاه کنیم. لذا در صورتی که قیمت از نقطه مقاومت بالاتر برود، این به منزله‌ی اشتباه بودن ایده‌ی معاملاتی شما است. مشکل این روش، وابسته بودن به یک ورود خوب است.
معامله‌گران در این روش به بازگردانی قیمت توسط نقاط حمایت و مقاومت اطمینان می‌کنند، با این وجود که امکان استفاده از سطوح فیبوناچی برای دست یافتن به نتیجه‌ای دقیق و قطعی وجود ندارد. با این حال نمی‌توان به قطعیت پیش بینی کرد، ممکن است تغییراتی در بازار ایجاد شود، حد ضرر شما برهم خورده و روند به شکلی که شما می‌خواستید پیش برود‌.
باید احتمال رخداد این پیشامد را مد نظر داشته باشید؛ پس لازم است که حد ضرر معاملات خود را به درستی تعیین کرده و بگذارید تا اتفاقات پیش رو و موقعیت‌هایی که به نفع شما هستند، حرکتی در امتداد این روند داشته باشند. بهترین حالت برای استفاده از این روش، در معاملات کوتاه مدت و چند ساعته است.

تعیین حد ضرر بعد از سطح فیبو بعدی

تعیین حد ضرر بعد از آخرین نوسان کف/سقف

در صورتی که مایل به تعیین حد ضرر امن‌تر هستید، می‌توانید از روش تعیین حد ضرر بعد از آخرین سویینگ کف و سویینگ سقف استفاده کنید. مثلا هنگامی که روند صعودی است و امکان ورود به معامله خرید وجود دارد، می‌توانید زیر آخرین سویینگ کف یا کف نوسان را به عنوان حد ضرر که حکم یک سطح حمایت احتمالی را دارد، تعیین کنید.
هنگامی که قیمت‌ها در حال پایین آمدن هستند و میل به فروش دارید، بهتر است قسمت بالای آخرین سویینگ سقف یا سقف نوسان را به عنوان حد ضرر که حکم یک سطح مقاومت احتمالی را دارد، تعیین کنید. این باعث می‌شود تا تجارت شما شانس بیشتری برای کسب سود داشته باشد و به شما کمک می‌کند تا از روند بازار در جهت منفعت خود بهره ببرید.

EUR / USD

بالا رفتن قیمت از نوسان کف و سقف، احتمالا به آن اشاره دارد که تغییر روند پیش‌تر اتفاق افتاده است. در این حالت ایده‌ی شما برای انجام معامله موفق عمل نخواهد کرد و بهتر است وارد معامله نشوید.
تعیین حد ضرر بزرگ، بهترین حالت برای انجام معاملات طولانی مدت و نوسان‌گیری می‌باشد. روش مقیاس‌دهی موقعیت، راهی دیگر برای انجام معاملات طولانی مدت با سود بیشتر است؛ شما می‌توانید از ترکیب این دو روش به بهترین شکل بهره ببرید.
به خاطر داشته باشید که با تعیین حد ضرر بزرگ‌تر، لازم است موقعیت خود را متناسب با این حد ضرر تنظیم کنید؛ در صورت انجام معاملات در همان موقعیت قبلی، معاملات شما ضرر زیادی به همراه خواهند داشت، خصوصا اگر از یکی از سطوح فیبوی قبلی ورود کرده باشید. این کار باعث می‌شود نسبت‌های سود به ضرر مناسبی را مشخص نکنید؛ درست مانند داشتن حد ضرری گسترده که با سود احتمالی شما تناسب ندارد.

تعیین حد ضرر

بهترین راه برای تعیین حد ضرر

همانند روش ترکیب سطوح فیبوناچی اصلاحی با نقاط حمایت و مقاومت، خطوط روند و الگوهای شمعی جهت یافتن بهترین نقطه ورود، برای تعیین حد ضرر نیز باید از دانش و اطلاعات خود درباره روش تحلیل وضعیت بازار بهره ببرید. تا حد امکان بهتر است به نقاط حمایت و مقاومت سطوح فیبوناچی به عنوان پایه‌ی تعیین حد زیان تکیه کنید.
لازم است بدانید که نمی‌توان با اطمینان حد ضرر را جایگذاری کرد. با این وجود از طریق ترکیب ابزار مختلف و در نظر داشتن احتمالات، می‌توانید بهترین نقطه‌ی خروج را تعیین کرده، فضای بیشتری به انجام معاملات بدهید و به بهتر شدن نسبت سود به زیان کمک کنید.

چکیده‌ای از روش استفاده از ابزار فیبوناچی

اصلی‌ترین سطوح فیبوناچی اصلاحی که در تحلیل بازار باید بیشترین استفاده را از آن‌ها ببرید، عبارتند از:
23.6%، 38.2%، 50.0%، 61.8%، 74.4%
در بین این سطوح، تمرکز اصلی روی سطوح 38.2% و 50.0% و 61.8% است.
اغلب این سطوح به صورت پیش فرض در در تنظیمات نرم افزارهای فیبوناچی ذخیره می‌شوند. در صورتی که نرم افزاری که برای تحلیل استفاده می‌کنید دربردارنده‌ی ابزار فیبوناچی نباشد، می‌توانید از ماشین حساب‌های فیبوناچی استفاده کنید.
اکثر معامله‌گران سطوح اصلاحی فیبوناچی را به عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی به کار می‌برند. با توجه به این که تمرکز اصلی معامله‌گران بر روی این سطوح است و برای انجام سفارش‌های خرید و فروش و مشخص کردن حد ضرر این سطوح را مد نظر قرار می‌دهند، احتمال این که این سطوح به شکل خود به خود عمل کنند وجود دارد. در واقع احتمال این وجود دارد که سطوح حمایت و مقاومت به سطوح پیشگو تبدیل شوند.
سطوح فیبوناچی گسترشی کلیدی به صورت 38.2%، 50%، 61.8%، 100%، 138.2% و 161.8 هستند. سطوح گسترشی فیبوناچی برای اکثر معامله‌گران حکم مناطق احتمالی مقاومتی و حمایتی را دارند و آن‌ها از این سطوح برای کسب سود زیاد استفاده می‌کنند؛ به همین دلیل با انجام اکثر معاملات خرید و فروش در این سطوح، امکان تبدیل شدن سطوح به انتهای خط روند وجود دارد.
برای استفاده از سطوح فیبوناچی روی نمودار، باید سویینگ سقف و کف را مشخص کنید. سویینگ سقف در قسمتی از نمودار است که یک شمع با حداقل دو سقف پایین‌تر در سمت چپ و راست، در طرفین آن قرار گرفته است.
سویینگ کف در قسمتی از نمودار است که یک شمع با حداقل دو کف بالاتر در سمت چپ و راست، در طرفین آن قرار گرفته است. با توجه به این که ابزار فیبوناچی توسط بسیاری از معامله‌گران مورد استفاده قرار می‌گیرد، این سطوح به سطوح حمایتی و مقاومتی قابل اطمینان تبدیل می‌شوند.
وقتی از سطوح فیبوناچی استفاده می‌شود، اگر این ابزار را با سطوح دیگر همچون سطوح حمایتی و مقاومتی، خطوط روند و الگوهای شمعی ترکیب کنید، می‌توانید معاملاتی موفق‌تر و با سود بیشتر انجام دهید.

روش استفاده از ابزار فیبوناچی